در فارسی کنونی به معنی عقد به کار می رود. در این صورت اختصاص به عقودی  که اثر مستقیم آنها تعهد است ندارد. در حالی که در ماده ١٨٣ قانون مدنی  تعریف نارسایی از عقد کرده و آن را اختصاص به عقودی داده که اثر مستقیم  آنها تعهد است. مفهوم لغوی قرارداد شامل عقود عهدی و تملیکی و مالی و غیر  مالی و معوضی و غیر معوضی می شود.